اجرای نخستین برنامه تجارب ساختار یافته در انجمن مثنوی پژوهان ایران به منظور افزایش خود آگاهی و توسعه خود شناسی از طریق باز خورد(feed back) و سایر روشهای روانشناسی و به پیروی از مقاصد مولانا در داستانهای مثنوی از جمله «حکایت مسجد ضرار» و «قصه جوحی» و در بیان حال خود پرستان ابیاتی نظیر : عادت آن ناسپاسان در تو رست نایدت هر بار دلو از چه درست «چون تو زیشانی کجا خواهی برست» ، برنامه تجارب ساختار یافته در نشست های هفتگی انجمن مثنوی پژوهان ایران گنجانیده شد.
علی عربیان -دبیر انجمن- که خود از متخصصین آموزشهای گروهی و مشاور خانواده است ، چگونگی انجام این برنامه را چنین اعلام کرد: بر اساس ارزیابی های لوئیس ژاندا و نظریه جان ریز من ، توضیحات اولیه، درباره «صمیمیت» بر پایه self concept ، پذیرندگی، پاداش دهی و بیگانگی در خصوص آماده سازی و هدایت گروه ارائه می گردد. وی افزود: استعاره های کاربردی که در سالهای 1360 تا 1387 در درمان و مشاوره به کار برده است و آنچه مبتنی بر کتاب نظریه های رواندرمانی پروچاسکا و نور کراس تهیه شده است به صورت متنی مکتوب توسط مجری در برنامه تجارب ساختار یافته در نشست انجمن ارائه می شود. شیوه و الگوی انجام این کار به شکل فعالیت«گروه فعال» در پیش چشم «گروه هدف» ( جامعه تعریف شده در نشست انجمن) انجام می پذیرد.